Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Bir papaz var. Bay Andrew Brunson.
2016’da tutuklanmış. Ajan olduğu iddiasıyla. Hakkında birden fazla suçlama var.
ABD Başkanı Sn. Trump bu papazın serbest bırakılması için çok tehditkar bir dil kullanıyor.
Bir adam ajan olduğu iddiası ile tutuklanmışsa, kim ne derse desin, “Aa, yanılmışız, o zaman bırakalım” denip serbest bırakılmayacağına göre, ne olacak şimdi?
Türkiye Barolar Birliği Başkanı Sn. Feyzioğlu sosyal medyada ülkemizin içinde olduğu problemler konusunda sık sık çözüm önerileri sunuyor. Bir konuda bilgisi olan varsa, ülkenin de hakikaten en ihtiyacı olan şey bir yol görmek, bu öneriler dikkatle dinleniyor.
En son olarak dün dedi ki: “Papazı yargılayalım. Mümkün olan en şeffaf şekli ile, bütün dünyanın gözü önünde , hukukun üstünlüğü ilkesine tam bağlı olarak yargılayalım.”
ABD kendi toplumuna “işinde gücünde efendi bir din adamını bu barbarlar tutukladı” şeklinde olayı yansıtıyor.
Bütün deliller ile, herkesin önünde, çok ön plana alınmış bir mahkeme ile yargılayalım. ABD’nin bu konudaki tezlerinin ve bizim tezlerimizin ne olduğu bütün dünyaya açık olsun. (hiç bir ülke bir ajana sempati ile bakmaz)
Reza Zarrab konusunda sıkıntılı bir süreç geçirdik. ABD bu adamı tutukladı, yargıladı. Yetmedi, arkasından Halk Bank müdür yardımcısı Hakan Atilla’yı tutuklayıp yargıladı.
Genel teamüllere aykırı olan bu durumu biz uzaktan izledik. Şimdi de Adalet ve İçişleri Bakanları hakkında bir genelge yayınladı. Yani bizim Adalet ve İçişleri Bakanlarımız hakkında! ABD’de bulunan mal varlıklarını dondurdu, birilerinin onlarla irtibatta olmasını yasakladı, v.s.
İş bu duruma gelince Hakan Atilla sarı öküz müydü diye kendimize sormamız lazım. Bu pervasız tutum bir şekilde cevaplanacak. Ama sanırım hukukun üstünlüğü konusunda taviz vermez bir tutuma geçmemiz bu sarmaldan çıkışın ilk adımını oluşturacak.
Dünya kamuoyunu haklılığımıza ikna edersek, bu muhakkak ki bize her konuda artı olarak dönecek. Ayrıca bu duruma ABD’nin ileri süreceği bir itiraz olamaz diye düşünüyorum.
Bağıran birileri bizi her zaman daha bağırtısız bir konuma kaçmaya yönlendirmiştir. 1914’de Alman Büyükelçisi Wangenheim’in bağırtısı nedeniyle 1. Dünya Savaşı’na girdiğimiz bile söylenebilir. Tek kişinin kararıyla, kabinenin haberi bile olmadan.
İtidal şart!
