Nevra Ölçer / Anadolu ve Rumeli Medya
Bugün bir haber paylaştık. Konu Ömer Halisdemir’in babasının Fethi Sekin’in ailesine taziye ziyaretine gitmesi idi.
Tüylerim diken diken oldu.
Dedem subaydı, yarbaydı. Haritacı idi. Sarıkamış’a katılmıştı. Sonra da askeri ataşe olarak Macaristan’da bulunmuş ve Atatürk’ün daveti üzerine ülkeye dönerek Malatya milletvekili olarak Meclis’e girmişti. Büyükbabam Çanakkale’ye katılmıştı. Gurur duyuyoruz. Ailemiz için sonsuza kadar gurur kaynağı olacak büyüklerimiz var.
Ömer Halisdemir ve Fethi Sekin.. Aileleri sonsuza kadar onlarla gurur duyacak.. Bu iki vatandaşımızın gösterdiği kahramanlık, vatan sevgisi, cesaret ve özveri çocukları, torunları ve torunlarının çocukları için sonsuz bir gurur kaynağı olacak. Bu gurur ve vekarı Ömer Halisdemir’in babasının yüzünde ilk günden beri gördük. Bu başka bir gurur.
Bu iki babanın bir araya gelmesi bir fişeğin ateşlenmesi gibi bir algı oluşturdu bende. Sanki tarihimiz yeniden şekilleniyordu..
Çocuklar, torunlar, aile, nesil, millet, halk..
Peki, başka kimlerin çocukları, torunları babaları, dedeleri, büyükanneleri ile gurur duyacak?
Meclis’te bu ülkenin bağrına saplanmak istenen hançerin hangi tarafında duranlar nasıl olacak?
Ülkemizde çocuk tecavüzleri diye bir konu ortaya çıktı, ve bundan da vahimi olarak bazı kişilerin bu olaya bakış açısı görüldü. Ürperdik, dehşete düştük. O çocuklar ve o çocukların hayatı nasıl olacak? Onlar bu olayla nasıl başa çıkacak, aileleri bu ruh ezikliği ile yaşamayı nasıl başaracaklar? Şikayet bile etmeye cesaret edemeden? O ailenin çocukları, torunları nasıl bir ruh halinde olacaklar, neyle gurur duyacaklar, neyle saygınlık kazanacaklar?
Bir insan hangi şartlarda bir makama gelir? Eğer o makamı hak etmeden geliyorsa, onu o makama getirenlere nasıl bir bağlılık besler? Bu bağlılık ülkenin sona gelmesi sonucu doğuracaksa, o kişinin kendi hayatı, çocuklarının, torunlarının hayatı konusunda nasıl bir görüşü olabilir?
Para konusunun hep ön planda olduğunu görüyoruz. Çok parasız bir ortamdan çok paralı bir ortama girmiş olanların bu konuda ruhlarını köle yapmış olmaları ihtimali var. Peki bu kişilerin hayatları nasıl devam edecek? Çocukları, torunları nasıl ve nerede yaşayacak?
Ülke dışına kaçanları görüyoruz. Para yurt dışında bedenin açlıktan ölmesini engeller, ama ruhun ölmesini engelleyemez. İsterseniz karun olun, ülkenizin dışında hep hayat damarınız kesik olur. Bir yabancısınızdır, eşiniz dostunuz varsa, para olduğu sürece bir süre etrafınızda olur, sonra kimse kalmaz.
Türk olmak, Türkiye cumhuriyeti vatandaşı olmanın gurur ve vekarını taşıdığınız sürece mutlusunuz.
Her ulus tarihi ile gurur duyar. Kendi tarihine saygı duymayanları adam yerine koymaz, sonsuz küçümser.
Hepimiz aynı gemideyiz.
Bir düşünün. O çok özendiğiniz ama aksini iddia ettiğiniz batının gözünde nasıl bir yeriniz olacak?
Atatürk’ün bir fotoğrafı var. Masada sayısız devlet başkanı ile olan bir yemek fotoğrafı. Onun bu saygınlığı kazanmasının nedeni kendi ulusu için mücadele etmiş olması. Ve bu mücadelenin büyüklüğünün de onun en büyük düşmanlarını bile kendisine saygıya zorlamış olması.
Bir Türk olarak dünyaya gelmiş olmak seçilmiş olmak demektir. Bunun bilincini taşımamak da bana göre işkencelerin en büyüğüdür..
Çocuklarınız için, kendiniz için ve hepimiz için..
Lütfen!
